بعضی از آن ها گفتند:"برخیزید برویم و از او بخواهیم که علامتی در آسمان به ما نشان دهد؛زیرا سحر در آسمان اثر نمیکند."
پس به سوی پیامبر اکرم(ص)رفتند و گفتند:"ای محمُد!اگر تو ساحر نیستی،علامتی در آسمان به ما نشان بده،چون ما میدانیم که سحر در آسمان اثر نمیکند."
حضرت فرمود:"این ماه شب چهارده را میشناسید؟"
گفتند:"بلی."
حضرت فرمود:"آبا میخواهید علامت شما،این ماه باشد؟"
گفتند:"بلی."
حضرت با انگشت مبارکش به ماه اشاره کرد و ناگهان ماه،به دو نبمه تقسیم شد،نیمی در پشت کعبه،و نیم دیگر بالای کوه ابوقیس قرار گرفت،و همۀ مردم نیز این صحنۀ هجیب را مشاهده کردند.
سپس گفتند:"ماه را به جای خود برگردان."
پس حضرت رسول(ص) دوباره با دستش به نیمی که در پشت کعبه بود اشاره کرد و با دست دیگرش به نیمی که پشت کوه ابوقیس بود،آن ها نزدیک هم شدند و به هم چسبیدند و ماه در جای خود قرار گرفت.
مشرکان گفتند:"برخیزید،سحر محمد در آسمان نیز اثر کرد
خداوند متعال در بارۀ شقُ القمر و عکس العمل ناشایست قریش،این آیات را نازل فرمود:
اقتربت السُاعة و انشقُ القمر و ان یرو آیة یعرضوا و یقولوا سحر مستمر
ساعت نزدیک شد و ماه شکافته شد و اگر نشانه ای را ببینند اعتراض میکنند این سحری مستمرُ است
بهای این مطلب یک صلوات بر محمد و آل محمد است
.
.
در ضمن نظر یادتون نره
منبع:کتاب عجایب و معجزات شگفت انگیزی از پیامبر اکرم(ص)